نیلینگ و انکراژ عملکردی مشابه هم دارند، زیرا ویژگی‌های مشخص هر دو روش در نهایت به تثبیت خاک منجر میشوند.
نیلینگ و انکراژ المان‌های ژئوتکنیکی هستند که برای پشتیبانی از سازه‌هایی از قبیل پل‌ها، معابر جاده‌ای و همچنین تثبیت شیب‌ها و خاک‌های ضعیف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اما به نظر شما تفاوت نیلینگ و انکراژ چیست؟ بامجموعه آهن ملل همراه باشید تا به بررسی اختصاصی این دو تکنیک عمران، و تفاوت آن ها بپردازیم.
نیلینگ Nailing چیست؟
نیلینگ (میخ کوبی خاک) روشی است برای تقویت و تثبیت شیب یا زمین‌های سست که در صنعت مهندسی عمران و در هنگام ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرد.
در این روش، از میله‌های فولادی که معمولاً از جنس استیل ضد زنگ، فولاد یا فیبر شیشه‌ای هستند و معمولا در برابر خوردگی مقاوم هستند، به کار گرفته میشوند.
این عملیات با خاکبرداری تا ۱ یا ۲ متر شروع می‌شود.
عمق خاکبرداری باید به اندازه کافی کوچک باشد تا خاک برای ۲۴ ساعت آینده پایدار بماند و دامنه حفاری باید به اندازه ای بزرگ باشد تا فضای کافی برای تجهیزات ماشین‌آلات فراهم شود.
همچنین تیم گودبرداری باید مراقب باشد که حفره‌ها را بیش از حد سوراخ نکنند، چون ممکن است قطر و طول هر میله فولادی با دیگری متفاوت باشد.
هنگامی که سوراخ‌ها حفر شدند، میخ‌ها را در امتداد خط مرکزی سوراخ‌ها نصب می‌کنند.
در این مرحله باید از فاصله‌هایی در کنار میله‌های فولادی که تعبیه شده است.
برای تزریق صحیح دوغاب سیمانی، با وارد کردن تدریجی یک لوله تزریق، سوراخ‌ها تحت فشار خاصی از دوغاب پُر میشوند.
دیواره خاکی توسط یک لایه از شاتکریت (بتن پاشی روی سطح) پوشیده می‌شود تا یک تکیه‌گاه موقت را فراهم کند.
اگر میله‌های فولادی محافظت نشوند، فشار خاک ممکن است باعث برش پانچ شود.
در نتیجه باید فشار پلیت را تحمل کرده تا تنش را کاهش داد و از نیروی پانچ جلوگیری کرد. سرانجام، پوشش ۱۰ سانتی‌متر از بتن ایده خوبی برای پوشاندن صفحه و ایجاد سطحی بسیار بادوام است.
انکراژ Anchorage چیست؟
در این روش تثبیت خاک اغلب از بولت‌هایی به قطر ۳۰ تا ۶۰ میلی‌متر و طول بین ۳ تا ۶ متر استفاده می‌شود.
این روش همانند میخ کوبی به روش نیلینگ است، با این تفاوت که در انکراژ نیاز به تزریق دوغاب در سوراخ نیست در عوض جک هیدرولیکی بولت‌ها را می‌کشد تا تنش کششی در داخل آنها ایجاد شود.
این تنش عامل اصلی جلوگیری از حرکت خاک است.
مجموعه ی آهن ملل مناسب ترین قیمت لحظه ای میلگرد کارخانه ها و برندهای مختلف را به مشتریان ارائه می کند.
با سفت کردن مهره، انتهای هر حفره بسته می‌شود. به جای میله‌های فولادی می‌‌توان از رشته‌های فولادی برای مهار فشار جانبی زیاد خاک استفاده کرد.
انکراژ یک سیستم انتقال بار است که برای انتقال نیرو یا وزن یک سازه بر روی یک خاک طراحی شده است.
در مقایسه با شیوه نیلینگ، انکراژ یک روش سنتی برای تثبیت خاک است و اغلب برای پروژه‌های تجاری با بودجه کم بسیار مقرون به صرفه هستند.
تفاوت نیلینگ و انکراژ
تفاوت نیلینگ و انکراژ در این است که سیستم انکراژ در برابر تغییر شکل‌های بزرگ مقاوم می‌شود. ولی نیلینگ روشی معمول برای تثبیت دیواره‌های خاک با نصب میلگردها است.
در مرحله اول روش میخ‌کوبی (نیلینگ)، سوراخ‌ها حفر میشوند. سپس میله‌های فولادی در حفره‌ها قرار می‌گیرند تا با دوغاب‌ریزی ایمن شوند.
اما در روش انکراژ به جای تزریق دوغاب، جک هیدرولیکی بولت‌ها را می‌کشد تا تنش کششی در داخل آنها ایجاد شود.
در روش نیلینگ نسبت به روش انکراژ فضای کمتری اشغال می شود.
اعمال روش نیلینگ در شرایط زیر
- برای تثبیت دامنه‌های شیب‌دار
- برای ایمن‌سازی و جلوگیری از ریزش کوه‌ها یا خاکریزها
- استفاده در ساخت و ساز جاده
- مناسب برای نوسازی تونل‌ها، دیوارهای نگهدارنده
- با استفاده از سیم‌های مهاری، نیروهای کششی را به زمین منتقل کند.
- حفظ پایداری فونداسیون‌های تحت تنش ناشی از نیروهای گریز از مرکز
اعمال روش انکراژ در شرایط زیر
- برای نگهداری از دیوارهای خاکریز
- حفظ پایداری فونداسیون تحت تنش کششی ناشی از نیروهای گریز از مرکز
- برای تقویت و تثبیت شیب‌ها، دیوارهای سنگی یا بریدگی‌ها
- برای ایمن‌سازی خاک‌های تحکیم نیافته در پروژه‌های خاکبرداری زیرزمینی
- پشتیبانی از سازه‌های دریایی مانند دیوارهای لنگرگاه
نتیجه گیری
در این مقاله آموختیم که دو روش نیلینگ و انکراژ عملکردی مشابه هم دارند، زیرا ویژگی‌های مشخص هر دو روش در نهایت به تثبیت خاک منجر میشوند.
همچنین تفاوت هر دو روش را به تفصیل در مقاله بیان کردیم. دریافتیم که در انکراژ نیاز به تزریق دوغاب در سوراخ نیست در عوض جک هیدرولیکی بولت‌ها را می‌کشد تا تنش کششی در داخل آنها ایجاد شود.
