عدم تعادل در قیمت گذاری محصولات فولادی در بازار آهن

بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، همانطور که می دانید اکثر صنایع بزرگ فولادی در کشور ما یا تحت نفوذ ساختار دولتی هستند یا در اختیار دولت و یا سهام آن ها وابسته به دولت است. این وابستگی به گونه ای است که حتی مدیران این صنایع از جانب وزارت صمت و یا سازمان توسعه و نوسازی معادن…

بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، همانطور که می دانید اکثر صنایع بزرگ فولادی در کشور ما یا تحت نفوذ ساختار دولتی هستند یا در اختیار دولت و یا سهام آن ها وابسته به دولت است.

این وابستگی به گونه ای است که حتی مدیران این صنایع از جانب وزارت صمت و یا سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران انتخاب می شوند.

در واقع می توان گفت که دولت بر عملکرد این مجموعه ‌ها تسلط کامل دارد. البته در طول سالیان گذشته بارها تلاش شده تا با ترفند واگذاری بخشی از سهام این شرکت‌ ها در بازار سرمایه، آن ها را به جای واحدهای خصوصی جا بزنند. با این وجود، شواهد حکایت از آن دارد که این مجموعه‌ ها را نمی ‌توان در قالب بخش خصوصی گنجاند.

در کشور ما ظرفیت های ویژه معدنی وانرژی برای افزایش و توسعه صنعت فولاد وجود دارد. بر همین اساس، تولیدکنندگان فولاد کشور از منابع بزرگ انرژی ارزان و همچنین منابع غنی سنگ آهن کشور برای تولید خود استفاده می کنند. می توان گفت که اکثر نهادهای تولید با قیمت داخلی و به صورت ریالی در اختیار آن ها قرار داده می شود. در نهایت نرخ تمام شده تولید فولاد در کشور به مراتب بسیار پایین تر از سایر کشورها می باشد.

برخی مواقع حتی این تولیدات بازاری انحصاری دارند. در واقع می توان گفت که همه گزینه ها به نفع آن ها است. با این حال، این تولیدکنندگان، محصولات خود را حتی در مواردی به بهای گران تر از قیمت های جهانی در داخل کشور به فروش می رسانند. در این میان رانت عظیمی حاصل می شود.  
درنتیجه این تولید کنندگان نباید انتظار داشته باشند که منابع عظیم یک کشور در اختیار آنها قرار گیرد، اما نظارتی بر عملکرد آنها انجام نشود. یا در مفهومی روشن‌تر این فعالان صنعت فولاد نباید توقع داشته باشند که برای تولید خود به ریال هزینه کنند و محصولات خود را به دلار در بازار داخلی به فروش برسانند.